اثر پاراکسان بر عملکرد ترانسپورترهای گابا در سیناپتوزم های مغز موش

سابقه و هدف: پاراتیون یک ترکیب ارگانوفسفره است که مصرف فراوانی به عنوان حشره کش دارد. پاراکسان نیز متابولیت پاراتیون است که نشان داده شده برداشت گابا در سیناپتوزوم های کورتکس رت را مهار می کند. هدف این مطالعه بررسی مکانیسم های اثر مهاری پاراکسان بر برداشت گابا در سیناپتوزوم های کورتکس رت می باشد. مواد و روش ها: بعد از تهیه سیناپتوزوم مطالعات کینتیک جهت تعین اثر پاراکسان بر km و vmax برداشت گابا انجام شد. از استیل کولین و آنتاگونیست های آن (آتروپین و مکامیل آمین) برای ارزیابی وابستگی کولینرژیک برداشت گابا و از بتا آلانین و دابا برای تعیین نوع ترانسپورتر درگیر در برداشت گابا استفاده گردید. یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، پاراکسان به طور معنی داری vmax برداشت گابا را کاهش می دهد (23/4±2/175 در برابر 03/2±4/80 پیکومول به ازای هر میلی گرم پروتئین در دقیقه، 001/0p<) در حالی که اثر معنی داری بر km آن ندارد (02/1±80/9 در برابر 92/0±09/9 میکرومولار در گروه های پاراکسان و کنترل). دابا سبب کاهش معنی دار برداشت گابا شد (001/0p<)، در حالی که بتا آلانین اثری بر برداشت نداشت. استیل کولین اثری بر برداشت اعمال نکرد و آتروپین و مکامیل آمین نیز نتوانستند اثرات مهاری پاراکسان بر برداشت گابا را معکوس نمایند. نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت که پاراکسان یک آنتاگونیست غیر رقابتی عمل برداشت گابا می باشد که می تواند در پایانه های عصبی کینتیک برداشت گابا را متأثر کند. هم چنین می توان نتیجه گیری کرد که مهار برداشت گابا توسط پاراکسان مستقل از اثرات کولینرژیک آن است.